ਨਜ਼ਮ "ਮੈਂ ਕੋਈ ਪੱਥਰ ਨਹੀਂ ਹਾਂ ਰਾਜਿਆ"

ਮੈਂ ਕੋਈ ਪੱਥਰ ਨਹੀਂ ਹਾਂ ਰਾਜਿਆ

ਜੀਂਵਦਾ ਪੁਤਲਾ ਹਾਂ ਹੱਡ ਤੇ ਮਾਸ ਦਾ

ਧੜਕਦੀ ਹੈ ਮੇਰੇ ਵਿਚ ਵੀ ਜਿੰਦਗੀ

ਮੈਂ ਵੀ ਸਾਹ ਲੈਂਦਾ ਹਾਂ

ਤੇ ਹਰ ਤੱਤ ਠੰਡ ਨੂੰ

ਅਪਣੇ ਪਿੰਡੇ ਤੇ ਸਦਾ

ਮਹਿਸੂਸਦਾ ਹਾਂ

ਮੈਂ ਕੋਈ ਤਾਰਾ

ਸਿਰਫ ਬਾਲਾਂ ਦੇ ਵੇਖਣ ਨੂੰ

ਨਹੀਂ ਹਾਂ ਸ਼ੈ ਕੋਈ

ਚਮਕਦੀ ਅੰਬਰ ਤੇ

ਇੱਕ ਹਸਤੀ ਹਾਂ ਮੈਂ

ਮੈਂ ਕੋਈ ਬੁੱਤ ਵੀ ਨਹੀਂ ਜੋ

ਹਾਰ ਗਲ ਵਿਚ ਪਾ ਖਲੋਵਾਂ ਚੌਕ ਵਿਚ

ਦੌੜਦੇ ਵਾਹਨਾਂ ਦਾ ਘੱਟਾ ਸਿਰ ਪੁਆ

ਕੋਈ ਬੀਤੇ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਹੀ ਸਦਾ ਦੱਸਦਾ ਰ੍ਹਵਾਂ

ਮੈਂ ਕੋਈ ਦਰਿਆ ਨਹੀਂ ਹਾਂ ਰਾਜਿਆ

ਆਪਣੇ ਹੀ ਕੰਢਿਆਂ ਅੰਦਰ ਸਦਾ ਵਗਦਾ ਰਹਾਂ

ਨਾਲੇ ਢੋਂਵਾਂ ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਕੂੜਾ ਤੇ ਗੰਦ

ਤੇ

ਚੁਗਲੀਆਂ ਮੈਂ ਤੇਰੀਆਂ

ਸਾਗਰ ਦੇ ਸਾਂਹਵੇਂ ਜਾ ਕਰਾਂ

ਮੈਂ ਤਾਂ ਹਾਂ ਤੇਰੀ ਰਿਆਇਆ ਰਾਜਿਆ

ਮੈਂ ਹਾਂ ਸਿਰਜਨਹਾਰ ਤੇਰੀ

ਰਾਜਿਆ

ਮੰਗ ਸਕਦੀ ਜੋ ਸਦਾ ਤੈਥੋਂ ਜਵਾਬ

ਫੇਰ ਕੇ ਮੂੰਹ

ਤੇਰਾ ਤਖ੍ਤਾ ਵੀ

ਪਲਟ ਸਕਦਾ ਹਾਂ ਮੈਂ